کد مطلب:48520
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
چرا قرآن كريم، اصل و نسب را مهم نشمرده و در آن دنيا برداشته است؟
قرآن كريم در اين باره ميفرمايد: فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلاَ َّ أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَغذٍ وَ لاَيَتَسَآءَلُونَ ;(مؤمنون،101) پس آن گاه كه نفخة صور قيامت دميد، ديگر نسبت و خويشي در ميانشان نماند و كسي از كسي ديگر حالي نپرسد. آن چه در اين گونه آيات نفي شده، اين است كه نسب و خويشاوندي، در آن جهان اثري ندارد، در حالي كه همه انسانها از جمله خويشاوندان حضور دارند; اما مهم نشمردن اصل و نسب، به اين علت است كه نسبها در آن روز، كاري از آنها ساخته نيست; زيرا در دنيا كه نسبها محفوظ و معتبرند ميباشد، به علت نيازهاي دنيايي و زندگي اجتماعي دنيا است كه ما را ناگزير ميسازد تا خانواده واجتماعي تأسيس كنيم و عاطفههاي طرفيني، كمك به يك ديگر و... را كه ماية ادامة زندگي دنيايي است، معتبر بشماريم; آن كه فرزند خانواده است، وظايفي را انجام ميدهد و آن كه پدر و مادر است، به وظايفي ديگر ملتزم ميشود. ولي روز قيامت، ظرف پاداشعمل است، ديگر نه فعلي و نه التزام به كاري وجود دارد و در آن جا، همة سببها كه يكي از آنها نسبها است، از كار ميافتد و اثري ندارد; قرآن كريم در اين باره ميفرمايد: يَوْمَ لاَيَنفَعُ مَالٌ وَ لاَبَنُونَ ; # إِلآمَنْ أَتَي اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ;(شعرأ،88و89) روزي كه نه مال سودي ميبخشد و نه فرزندان، تنها نجات از آنِ كسي است كه داراي قلب سليم باشد.
پيامبر اكرمميفرمايد: پيوند هر حسب و نسبي، روز قيامت بريده ميشود، جز حسب و نسب من.(مجمع البيان، طبرسي; ، ج 4، ص 178، منشورات دار المكتبة الحياة.) تنها چيزي كه در قيامت باقي خواهد بود، رابطة اعتقادي، ديني و عملهاي نيك و بد ميباشد.(ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي;، ج 15، ص 98 ـ 99، دفتر انتشارات اسلامي / تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 14، ص 330 ـ 331، دار الكتب الاسلامية.)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.